حرف دل

از همه چیز خسته شدم!
از اینکه همش من باید درک کنم خسته شدم!
از اینکه نشان دهم که هیچ اتفاقی نافتاده خسته شدم! 

چرا تو نباد یک بار من را درک کنی؟!
چرا من نباید کسی باشم که خوش باشد؟!
چرا دل من باید صندوغچه ای از حرف باشد؟!
چرا من نباید با کسی دگر از دردهایم سخن گویم؟!
مگر من چه فرقی با دیگران دارم؟!؟!!؟!؟! 

آنقدر از دست داده ام که میدانم تنها لحظه های خوب را باید به یاد بسپارم بی هیچ حسرتی